Update fa.gharaati
Tue, 12 Apr 2022 02:06:14 +0430
-1,5 +1,5
به نام خداوند بخشنده‌ى بخشنده‌ی مهربان.
سپاس و ستایش مخصوص خداوندى خداوندی است که پروردگار جهانیان است.
[خدایى [خدایی که] بخشنده و مهربان است.
[خدایى [خدایی که] مالک روز جزاست.
[خدایا!] تنها تو را مى‌پرستیم می‌پرستیم و تنها از تو یارى مى‌جوییم. یاری می‌جوییم.
-7 +7
راه کسانى کسانی که به آنان نعمت دادى، دادی، نه کسانى کسانی که مورد غضب واقع شدند و نه گمراهان.
-9,2 +9,2
آن کتاب [با عظمت که] در [حقّانیت] آن هیچ تردیدى تردیدی راه ندارد، راهنماى راهنمای پرهیزکاران است.
[متّقین] کسانى کسانی هستند که به غیب ایمان دارند و نماز را به پاى مى‌دارند پای می‌دارند و از آنچه به آنان روزى روزی داده‌ایم، انفاق مى‌کنند. می‌کنند.
-13,58 +13,58
کسانى کسانی که کفر ورزیده‌اند، براى برای آنها یکسان است که هشدارشان بدهى بدهی یا هشدارشان ندهى، ندهی، آنان ایمان نخواهند آورد.
خداوند بر دل‌ها و بر گوش آنان مهر زده است و در برابر چشمانشان پرده‌اى پرده‌ای است و عذاب بزرگى بزرگی در انتظار آنهاست.
و گروهى گروهی از مردم کسانى کسانی هستند که مى‌گویند: می‌گویند: «به خدا و روز قیامت ایمان آورده‌ایم!» در حالى حالی که ایمان نیاورده‌اند.
آنان با خداوند و مؤمنان نیرنگ مى‌کنند می‌کنند در حالى حالی که جز خودشان را فریب نمى‌دهند، نمی‌دهند، امّا نمى‌فهمند! نمی‌فهمند!
در دل‌هاى دل‌های آنان یک نوع بیمارى بیماری است؛ خداوند بر بیمارى بیماری آنان افزوده؛ و به خاطر دروغ‌هایى دروغ‌هایی که مى‌گفتند، می‌گفتند، عذاب دردناکى دردناکی در انتظار آنهاست.
و هنگامى هنگامی که به آنان گفته شود: «در زمین فساد نکنید!» مى‌گویند: می‌گویند: «ما فقط اصلاح کننده‌ایم!»
آگاه باشید! اینها همان مفسدانند؛ ولى نمى‌فهمند. ولی نمی‌فهمند.
و چون به آنان گفته شود: «شما نیز همان‌گونه که [سایر] مردم ایمان آورده‌اند، ایمان آورید!» می‌گویند: «آیا ما نیز همانند ساده‌اندیشان و سبک‌مغزان، ایمان بیاوریم؟!» آگاه باشید! آنان خود بى‌خردند، ولى نمى‌دانند. بی‌خردند، ولی نمی‌دانند.
و چون با اهل ایمان ملاقات کنند، می‌گویند: «ما [نیز همانند شما] ایمان آورده‌ایم»؛ ولى ولی هرگاه با [همفکرانِ] شیطان‌صفت خود تنها شوند، مى‌گویند: می‌گویند: «ما با شماییم، ما فقط [اهل ایمان را] مسخره مى‌کنیم». می‌کنیم».
خداوند آنان را به استهزا مى‌گیرد می‌گیرد و آنان را در طغیانشان مهلت مى‌دهد می‌دهد تا سرگردان شوند.
آنان کسانى کسانی هستند که به بهاى بهای [از دست دادن] هدایت، خریدار ضلالت و گمراهى گمراهی شدند؛ امّا این داد و ستد، سودشان نبخشید و در شمار هدایت‌یافتگان درنیامدند.
مَثل آنان (منافقان)، مَثل کسى کسی است که آتشى آتشی افروخته [تا از تاریکى، رهایى تاریکی، رهایی یابد]، پس چون آتش، اطراف خود را روشن ساخت، خداوند روشنایى روشنایی و نورشان را ببرد و آنان را در تاریکى‌هایى تاریکی‌هایی که [هیچ] نمى‌بینند، نمی‌بینند، رهایشان کند.
آنان [از شنیدن حقّ] کر و [از گفتن حقّ] گنگ و [از دیدن حقّ] کورند، پس ایشان [به سوى سوی حقّ] بازنمى‌گردند. بازنمی‌گردند.
یا چون [گرفتاران در] بارانى بارانی تند از آسمانند که در شبی تاریک همراه با رعد و برق [در بیابان] ببارد، [آنان] از ترس صاعقه‌ها و بیم مرگ، انگشتان خود را در گوش‌هایشان قرار مى‌دهند، و[لى] می‌دهند، و[لی] خداوند بر کافران احاطه دارد.
نزدیک است که [روشنایى [روشنایی خیره‌کننده‌ی] برق، نور چشمانشان را برباید. هرگاه که [برق آسمان در آن صحراى صحرای تاریک و بارانى] براى بارانی] برای آنان بدرخشد، [چند گامى] گامی] در پرتو آن راه مى‌روند؛ ولى می‌روند؛ ولی همین که تاریکى، تاریکی، ایشان را فراگیرد، می‌ایستند و اگر خداوند بخواهد، شنوایى شنوایی و بینایى بینایی آنان را [از بین] مى‌برد، می‌برد، همانا خداوند بر هر چیزى چیزی تواناست.
اى ای مردم! پروردگارتان را که شما و پیشینیان شما را آفرید، پرستش کنید تا اهل تقوا شوید.
آن [خداوندى] [خداوندی] که زمین را براى برای شما فرشى فرشی [گسترده] و آسمان را بنایى بنایی [افراشته] قرار داد و از آسمان، آبى آبی فروفرستاد و به وسیله‌ی آن از میوه‌ها، روزى براى روزی برای شما بیرون آورد، پس براى برای خداوند شریک و همتایى همتایی قرار ندهید با آن که خودتان مى‌دانید می‌دانید [که هیچ یک از آنها، نه شما را آفریده‌اند و نه روزى مى‌دهند]. روزی می‌دهند].
و اگر در آنچه بر بنده‌ى بنده‌ی خود [از قرآن] نازل کرده‌ایم، تردید دارید، یک سوره همانند آن بیاورید و گواهان خود را غیر از خداوند، بر این کار دعوت کنید، اگر راست مى‌گویید! می‌گویید!
پس اگر این کار را نکردید، که هرگز نتوانید کرد، از آتشى آتشی بترسید که هیزمش مردم [گناهکار] و سنگ‌ها هستند و براى برای کافران مهیا شده است.
و به کسانى کسانی که ایمان آورده و کارهاى کارهای شایسته انجام داده‌اند، مژده بده که برایشان باغ‌هایى باغ‌هایی بهشتی است که نهرها از پاى پای [درختان] آن جارى جاری است، هرگاه میوه‌اى میوه‌ای از آن [باغ‌ها] روزى روزی آنان شود، می‌گویند: «این همان است که قبلاً نیز به ما روزى روزی داده شده بود.» در حالى حالی که همانند آن نعمت‌ها به ایشان داده شده است، [نه خود آنها] و براى برای آنان در بهشت همسرانى همسرانی پاک و پاکیزه است و در آنجا جاودانه‌اند.
خداوند پروا ندارد از این که به پشه‌اى پشه‌ای یا فراتر از آن [در کوچکی] مثال بزند، پس آنهایى آنهایی که ایمان دارند، مى‌دانند می‌دانند که آن [مثال، گویاى] حقیقتى گویای] حقیقتی است از طرف پروردگارشان، ولى کسانى ولی کسانی که کفر ورزیده‌اند، [بهانه‌جویى [بهانه‌جویی کرده،] مى‌گویند: می‌گویند: «خداوند از این مثل چه منظورى منظوری داشته است؟» [آرى،] [آری،] خداوند بسیارى بسیاری را بدان [مثال] گمراه و بسیارى بسیاری را بدان هدایت مى‌فرماید. می‌فرماید. [امّا آگاه باشید که] خداوند جز افراد فاسق را بدان گمراه نمى‌کند. نمی‌کند.
[فاسقان] کسانى کسانی هستند که پیمان خدا را پس از آن که محکم بستند، مى‌شکنند، می‌شکنند، و پیوندهایى پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع مى‌نمایند، می‌نمایند، و در زمین فساد مى‌کنند، می‌کنند، قطعاً آنان زیانکارانند.
چگونه به خداوند کافر مى‌شوید، می‌شوید، در حالى حالی که شما [اجسام بى‌روح بی‌روح و] مردگانى مردگانی بودید که او به شما زندگى زندگی بخشید، سپس شما را مى‌میراند می‌میراند و بار دیگر شما را زنده مى‌کند، می‌کند، سپس به سوى سوی او بازگردانده مى‌شوید. می‌شوید.
اوست آن کسی که آنچه در زمین است، همه را براى برای شما آفرید، سپس به آفرینش آسمان پرداخت و آنها را به صورت هفت آسمان، استوار نمود و او بر هر چیزى چیزی آگاه است.
و [به یاد آور] هنگامى هنگامی که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بر آنم که در زمین جانشینى جانشینی قرار دهم.» فرشتگان گفتند: «آیا کسى کسی را در زمین قرار مى‌دهى می‌دهی که در آن فساد کند و خون‌ها بریزد؟ در حالى حالی که ما با حمد و ستایش، تو را تنزیه و تقدیس مى‌کنیم.» می‌کنیم.» خداوند فرمود: «به راستی من حقایقى حقایقی را مى‌دانم می‌دانم که شما نمى‌دانید.» نمی‌دانید.»
و خداوند همه‌ى همه‌ی اسماء (حقایق و اسرار هستى) هستی) را به آدم آموخت، سپس آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست مى‌گویید، می‌گویید، [و از آدم شایسته‌ترید،] از اسامى اسامی اینها به من خبر دهید.»
فرشتگان گفتند: «پروردگارا! تو پاک و منزهى! منزهی! ما چیزى چیزی جز آنچه تو به ما آموخته‌اى نمى‌دانیم، آموخته‌ای نمی‌دانیم، همانا تو داناى حکیمى!» دانای حکیمی!»
[خداوند] فرمود: «اى «ای آدم! فرشتگان را از نام‌هاى نام‌های آنان خبر ده!» پس چون آدم آنها را از نام‌هایشان خبر داد، خداوند فرمود: «آیا به شما نگفتم که اسرار آسمان‌ها و زمین را مى‌دانم می‌دانم و آنچه را آشکار مى‌کنید می‌کنید و آنچه را پنهان مى‌داشتید، مى‌دانم؟» می‌داشتید، می‌دانم؟»
و هنگامى هنگامی که به فرشتگان گفتیم: «براى «برای آدم سجده کنید.» همگى همگی سجده کردند. جز ابلیس که سر باز زد و تکبّر کرد، و از کافران گردید.
و گفتیم: «اى «ای آدم! تو با همسرت در این باغ سکونت کن و از آن هر چه مى‌خواهید می‌خواهید به فراوانى فراوانی و گوارایى گوارایی بخورید، امّا به این درخت نزدیک نشوید که از ستمگران خواهید شد.»
پس شیطان آن دو را به لغزش انداخت و آنان را از باغى باغی که در آن بودند، بیرون کرد و [در این هنگام به آنها] گفتیم: «[از این جایگاه] فرود آیید! در حالى حالی که دشمن یکدیگر خواهید بود و براى برای شما در زمین قرارگاه و تا وقتى وقتی معین بهره و برخوردارى برخورداری خواهد بود.»
پس آدم از سوى سوی پروردگارش کلماتى کلماتی دریافت نمود، [و توبه کرد،] پس خداوند لطف خود را بر او بازگرداند. همانا او توبه‌پذیر مهربان است.