Add Persian translation fa.gharaati
Sun, 31 Dec 2017 15:42:07 +0330
-0,0 +1,6236
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان.
سپاس و ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است.
[خدایى که] بخشنده و مهربان است.
[خدایى که] مالک روز جزاست.
[خدایا!] تنها تو را مى‌پرستیم و تنها از تو یارى مى‌جوییم.
[خداوندا!] ما را به راه راست هدایت فرما.
راه کسانى که به آنان نعمت دادى، نه کسانى که مورد غضب واقع شدند و نه گمراهان.
الف، لام، میم.
آن کتاب [با عظمت که] در [حقّانیت] آن هیچ تردیدى راه ندارد، راهنماى پرهیزکاران است.
[متّقین] کسانى هستند که به غیب ایمان دارند و نماز را به پاى مى‌دارند و از آنچه به آنان روزى داده‌ایم، انفاق مى‌کنند.
و آنان به آنچه بر تو نازل شده و آنچه پیش از تو [بر پیامبران] نازل گردیده، ایمان دارند و هم آنان به آخرت [نیز] یقین دارند.
تنها آنان از جانب پروردگارشان بر هدایتند و آنان همان رستگاران هستند.
کسانى که کفر ورزیده‌اند، براى آنها یکسان است که هشدارشان بدهى یا هشدارشان ندهى، آنان ایمان نخواهند آورد.
خداوند بر دل‌ها و بر گوش آنان مهر زده است و در برابر چشمانشان پرده‌اى است و عذاب بزرگى در انتظار آنهاست.
و گروهى از مردم کسانى هستند که مى‌گویند: «به خدا و روز قیامت ایمان آورده‌ایم!» در حالى که ایمان نیاورده‌اند.
آنان با خداوند و مؤمنان نیرنگ مى‌کنند در حالى که جز خودشان را فریب نمى‌دهند، امّا نمى‌فهمند!
در دل‌هاى آنان یک نوع بیمارى است؛ خداوند بر بیمارى آنان افزوده؛ و به خاطر دروغ‌هایى که مى‌گفتند، عذاب دردناکى در انتظار آنهاست.
و هنگامى که به آنان گفته شود: «در زمین فساد نکنید!» مى‌گویند: «ما فقط اصلاح کننده‌ایم!»
آگاه باشید! اینها همان مفسدانند؛ ولى نمى‌فهمند.
و چون به آنان گفته شود: «شما نیز همان‌گونه که [سایر] مردم ایمان آورده‌اند، ایمان آورید!» می‌گویند: «آیا ما نیز همانند ساده‌اندیشان و سبک‌مغزان، ایمان بیاوریم؟!» آگاه باشید! آنان خود بى‌خردند، ولى نمى‌دانند.
و چون با اهل ایمان ملاقات کنند، می‌گویند: «ما [نیز همانند شما] ایمان آورده‌ایم»؛ ولى هرگاه با [همفکرانِ] شیطان‌صفت خود تنها شوند، مى‌گویند: «ما با شماییم، ما فقط [اهل ایمان را] مسخره مى‌کنیم».
خداوند آنان را به استهزا مى‌گیرد و آنان را در طغیانشان مهلت مى‌دهد تا سرگردان شوند.
آنان کسانى هستند که به بهاى [از دست دادن] هدایت، خریدار ضلالت و گمراهى شدند؛ امّا این داد و ستد، سودشان نبخشید و در شمار هدایت‌یافتگان درنیامدند.
مَثل آنان (منافقان)، مَثل کسى است که آتشى افروخته [تا از تاریکى، رهایى یابد]، پس چون آتش، اطراف خود را روشن ساخت، خداوند روشنایى و نورشان را ببرد و آنان را در تاریکى‌هایى که [هیچ] نمى‌بینند، رهایشان کند.
آنان [از شنیدن حقّ] کر و [از گفتن حقّ] گنگ و [از دیدن حقّ] کورند، پس ایشان [به سوى حقّ] بازنمى‌گردند.
یا چون [گرفتاران در] بارانى تند از آسمانند که در شبی تاریک همراه با رعد و برق [در بیابان] ببارد، [آنان] از ترس صاعقه‌ها و بیم مرگ، انگشتان خود را در گوش‌هایشان قرار مى‌دهند، و[لى] خداوند بر کافران احاطه دارد.
نزدیک است که [روشنایى خیره‌کننده‌ی] برق، نور چشمانشان را برباید. هرگاه که [برق آسمان در آن صحراى تاریک و بارانى] براى آنان بدرخشد، [چند گامى] در پرتو آن راه مى‌روند؛ ولى همین که تاریکى، ایشان را فراگیرد، می‌ایستند و اگر خداوند بخواهد، شنوایى و بینایى آنان را [از بین] مى‌برد، همانا خداوند بر هر چیزى تواناست.
اى مردم! پروردگارتان را که شما و پیشینیان شما را آفرید، پرستش کنید تا اهل تقوا شوید.
آن [خداوندى] که زمین را براى شما فرشى [گسترده] و آسمان را بنایى [افراشته] قرار داد و از آسمان، آبى فروفرستاد و به وسیله‌ی آن از میوه‌ها، روزى براى شما بیرون آورد، پس براى خداوند شریک و همتایى قرار ندهید با آن که خودتان مى‌دانید [که هیچ یک از آنها، نه شما را آفریده‌اند و نه روزى مى‌دهند].
و اگر در آنچه بر بنده‌ى خود [از قرآن] نازل کرده‌ایم، تردید دارید، یک سوره همانند آن بیاورید و گواهان خود را غیر از خداوند، بر این کار دعوت کنید، اگر راست مى‌گویید!
پس اگر این کار را نکردید، که هرگز نتوانید کرد، از آتشى بترسید که هیزمش مردم [گناهکار] و سنگ‌ها هستند و براى کافران مهیا شده است.
و به کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده‌اند، مژده بده که برایشان باغ‌هایى بهشتی است که نهرها از پاى [درختان] آن جارى است، هرگاه میوه‌اى از آن [باغ‌ها] روزى آنان شود، می‌گویند: «این همان است که قبلاً نیز به ما روزى داده شده بود.» در حالى که همانند آن نعمت‌ها به ایشان داده شده است، [نه خود آنها] و براى آنان در بهشت همسرانى پاک و پاکیزه است و در آنجا جاودانه‌اند.
خداوند پروا ندارد از این که به پشه‌اى یا فراتر از آن [در کوچکی] مثال بزند، پس آنهایى که ایمان دارند، مى‌دانند که آن [مثال، گویاى] حقیقتى است از طرف پروردگارشان، ولى کسانى که کفر ورزیده‌اند، [بهانه‌جویى کرده،] مى‌گویند: «خداوند از این مثل چه منظورى داشته است؟» [آرى،] خداوند بسیارى را بدان [مثال] گمراه و بسیارى را بدان هدایت مى‌فرماید. [امّا آگاه باشید که] خداوند جز افراد فاسق را بدان گمراه نمى‌کند.
[فاسقان] کسانى هستند که پیمان خدا را پس از آن که محکم بستند، مى‌شکنند، و پیوندهایى را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع مى‌نمایند، و در زمین فساد مى‌کنند، قطعاً آنان زیانکارانند.
چگونه به خداوند کافر مى‌شوید، در حالى که شما [اجسام بى‌روح و] مردگانى بودید که او به شما زندگى بخشید، سپس شما را مى‌میراند و بار دیگر شما را زنده مى‌کند، سپس به سوى او بازگردانده مى‌شوید.
اوست آن کسی که آنچه در زمین است، همه را براى شما آفرید، سپس به آفرینش آسمان پرداخت و آنها را به صورت هفت آسمان، استوار نمود و او بر هر چیزى آگاه است.
و [به یاد آور] هنگامى که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بر آنم که در زمین جانشینى قرار دهم.» فرشتگان گفتند: «آیا کسى را در زمین قرار مى‌دهى که در آن فساد کند و خون‌ها بریزد؟ در حالى که ما با حمد و ستایش، تو را تنزیه و تقدیس مى‌کنیم.» خداوند فرمود: «به راستی من حقایقى را مى‌دانم که شما نمى‌دانید.»
و خداوند همه‌ى اسماء (حقایق و اسرار هستى) را به آدم آموخت، سپس آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست مى‌گویید، [و از آدم شایسته‌ترید،] از اسامى اینها به من خبر دهید.»
فرشتگان گفتند: «پروردگارا! تو پاک و منزهى! ما چیزى جز آنچه تو به ما آموخته‌اى نمى‌دانیم، همانا تو داناى حکیمى!»
[خداوند] فرمود: «اى آدم! فرشتگان را از نام‌هاى آنان خبر ده!» پس چون آدم آنها را از نام‌هایشان خبر داد، خداوند فرمود: «آیا به شما نگفتم که اسرار آسمان‌ها و زمین را مى‌دانم و آنچه را آشکار مى‌کنید و آنچه را پنهان مى‌داشتید، مى‌دانم؟»
و هنگامى که به فرشتگان گفتیم: «براى آدم سجده کنید.» همگى سجده کردند. جز ابلیس که سر باز زد و تکبّر کرد، و از کافران گردید.
و گفتیم: «اى آدم! تو با همسرت در این باغ سکونت کن و از آن هر چه مى‌خواهید به فراوانى و گوارایى بخورید، امّا به این درخت نزدیک نشوید که از ستمگران خواهید شد.»